عزیز دل مامان بابا

 تولد دو سالگی پدر و پسر هم برگزار شد.قصد گرفتن تولد مفصل را نداشتم.5 بهمن چهار شنبه بود که به فکر گرفتن تولد سورپرایزی برای مهربان همسر و ایلیا افتادم.سخت بود اما شیرین...تمامی کارها از خرید و تزیینات و همه و همه را طوری انجام دادن که مهربان همسر شک نکند لذت بخش بود و کمی  سخت...همه چیز به خوبی برگزار شد و اگر نبود کمک های مادرم که روز تولد همه زحمت پخت غذا را کشید بی شک مهمان ها بی غذا می ماندند ...نمی دانم چگونه زحمت های بی دریغش را که با تمام وجودش برایم انرژی می گذارد را جبران کنم...فقط می دانم که بی نهایت دوستش دارم و تا بی نهایت  هم مدیون مهربانی اش هستم...خداوندا شاد و سلامت بدارش.... پسرک سنگ تمام گذاشت...